جلد 2، شماره 1 - ( بهار و تابستان 1395 )                   جلد 2 شماره 1 صفحات 32-13 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Heidari K, Nasrabadi M, Nozaeem R, Gholizadeh K. Mineralogy, geochemistry and petrogenesis of plagiogranitic intrusions from ophiolitic complex of southern Mehriz (SW Yazd). KJES 2016; 2 (1) :13-32
URL: http://gnf.khu.ac.ir/article-1-2548-fa.html
حیدری خدیجه، نصرآبادی محسن، نوزعیم رضا، قلی زاده کاظم. کانی‌شناسی، ژئوشیمی و پتروژنز توده‌های پلاژیوگرانیتی مجموعه افیولیتی جنوب مهریز (جنوب‌غرب یزد). علوم زمین خوارزمی. 1395; 2 (1) :13-32

URL: http://gnf.khu.ac.ir/article-1-2548-fa.html


1- دانشگاه بین‌المللی امام خمینی(ره)، قزوین، دانشکده علوم پایه، گروه زمین‌شناسی
2- دانشگاه بین‌المللی امام خمینی(ره)، قزوین، دانشکده علوم پایه، گروه زمین شناسی ، nasrabadi@sci.ikiu.ac.ir
3- دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره)، قزوین، دانشکده علوم پایه، گروه زمین‌شناسی
4- مرکز تحقیقات فرآوری مواد معدنی ایران
چکیده:   (2659 مشاهده)

در مجموعه افیولیتی شمال کامرود و جنوب دهشیر توده­های نفوذی کوچک و رگه­های پلاژیوگرانیتی وجود دارند که دارای کانی­شناسی فلدسپار+کوارتز+بیوتیت±گارنت هستند. سنگ میزبان پلاژیوگرانیت­ها متاگابروی توده­ای و فولیاسیون­دار است. مرز ناصاف و جانشینی بخشی پیروکسن با آمفیبول در متاگابروهای توده­ای بیان­گر حالت غیرتعادلی و منشأ دگرگونی آمفیبول است. در متاگابروی فولیاسیون­دار بر خلاف انواع توده­ای اثری از پیروکسن باقی نمانده است. شواهد ژئوشیمیایی سنگ کل نشان­دهندۀ آن است که فرایند ذوب­بخشی عامل اصلی تشکیل این پلاژیوگرانیت­ها در جای‌گاهی در حال گسترش کم سرعت بالای زون فرورانش بوده است. احتمالاً تراوش آب از طریق گسیختگی­های موجود در جای‌گاه درحال گسترش پشت قوس منتج از فرورانش نئوتتیس، موجب دگرگونی گرمابی و آب­گیری گابروهای توالی افیولیتی، ذوب‌بخشی و تولید مذاب پلاژیوگرانیتی شده است. از طرفی ممکن است که با تزریق توده­های ماگمایی داغ به داخل توالی گابرویی ضمن آب­زدایی آمفیبول، ذوب­بخشی و تشکیل مذاب پلاژیوگرانیتی نیز صورت گرفته باشد. بر اساس ترکیب شیمیایی کلینوپیروکسن، دمای تبلور کومولای گابرویی 959 تا 977 درجۀ سانتی­گراد تعیین شده است. شرایط دما و فشار مرحلۀ گرمابی با استفاده از ترکیب شیمیایی آمفیبول دگرگونی 750 درجۀ سانتی­گراد و کم‌تر از 3 کیلوبار ارزیابی شده است. دمای ذوب­بخشی و تشکیل مذاب پلاژیوگرانیتی نیز به­واسطۀ شاخص­های ژئوشیمیایی سنگ کل پلاژیوگرانیت­های بررسی شده و مقایسه آن با نتایج داده­های آزمایشگاهی، کم‌تر از 850 درجه سانتی­گراد محاسبه شده است. آخرین مرحله دگرگونی گرمابی تحت شرایط سطحی با تشکیل پرهنیت همراه بوده است.

متن کامل [PDF 1099 kb]   (1668 دریافت)    
موضوع مقاله: پترولوژی
دریافت: 1395/4/9 | پذیرش: 1395/4/9 | انتشار: 1395/4/9

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به علوم زمین خوارزمی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Kharazmi Journal of Earth Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb