جلد 6، شماره 2 - ( پاییز و زمستان 1399 )
جلد 6 شماره 2 صفحات 294-265 |
برگشت به فهرست نسخه ها
حدیث خلیلی زاده1 
، علیرضا عاشوری* 2، عباس قادری1
، علیرضا عاشوری* 2، عباس قادری1
1- دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، دانشکدۀ علوم، گروه زمین‌شناسی
2- دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، دانشکدۀ علوم، گروه زمین‌شناسی ، ashouri@um.ac.ir
2- دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، دانشکدۀ علوم، گروه زمین‌شناسی ، ashouri@um.ac.ir
چکیده: (980 مشاهده)
به‌دلیل ضخامت مناسب لایه‌های زغال‌سنگی سازند هجدک و تعیین نشدن سن دقیق لایه‌های کارپذیر آن در برش چینه‌نگاری سراپرده، بررسی دیرینه‌شناختی بر اساس گروههای اصلی فسیل‌های گیاهی موجود در این لایهها، انجام شده است. این پژوهش به شناسایی 18 گونه متعلق به 13 جنس و 7 راسته سنگواره گیاهی منجر شد. در برش سراپرده لایه‌های زغال‌سنگی شامل d0, d2, d3, d4, d5, d8, d9, d12 هستند. در لایۀ زغالی d2 که لایۀ زغال‌سنگی اصلی و صنعتی است و در این برش ضخامت بسیار خوبی دارد، گونۀ Phlebopteris angustiloba بیش‌ترین فراوانی را نشان می‌دهد که این امر به‌وضوح و با حفاظت خوب در این لایۀ زغالی مشاهده شد. این گونه برای نخستین بار از ایران با سن جدید ژوراسیک میانی معرفی میشود. با توجه به گونه‌های شاخص Klukia exilis, Eboracia lobifolia, Nilssonia friziensis سن باژوسین ـ باتونین برای لایه‌های زغالی d3, d5 و d8 پیشنهاد میشود. منطقۀ سراپرده از نظر نمره تراز گیاهی (59) قابل مقایسه با منطقۀ کالشانه طبس (5/58) است که حاکی از آب و هوای مرطوب و نیمه گرمسیری است.
واژه‌های کلیدی: ماکروفسیلهای گیاهی، باژوسین-باتونین، سازند هجدک، آب و هوای دیرینه، برش سراپرده، شمال کرمان
موضوع مقاله:
چینه شناسی و فسیل شناسی
دریافت: 1398/12/10 | پذیرش: 1399/12/2 | انتشار: 1399/12/10
دریافت: 1398/12/10 | پذیرش: 1399/12/2 | انتشار: 1399/12/10
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |