1- دانشگاه اصفهان، گروه زمینشناسی، اصفهان، ایران ، tabataba@sci.ui.ac.ir.ir
2- دانشگاه اصفهان، گروه زمینشناسی، اصفهان، ایران
چکیده: (983 مشاهده)
سنگهای آذرین بررسیشده در دامنه جنوبباختری کوه خونی و در بخش شمالی توده آذرین درونیِ کالکافی (شمالخاوری انارک) رخنمون دارند. این سنگها بافت پورفیری نشان میدهند و ترکیب آنها نزدیک به مونزودیوریت است. کلینوپیروکسن (دیوپسید)، آمفیبول (منیزیوهستینگزیت-هستینگزیت منیزیمدار)، فلدسپار (اورتوکلاز در حاشیه و آندزین در مرکز بلور) از فنوکریستهای اصلی سازنده این سنگها بهشمار میروند. بیوتیت اولیه، آپاتیت، اسفن و کانی کدر از کانیهای فرعی و بیوتیت ثانویه، کلسیت، اپیدوت، ترمولیت- اکتینولیت و کلریت از کانیهای ثانویه هستند. برپایه بررسیهای انجامشده، بافت آنتیراپاکیوی از شواهد سنگنگاری است که نشاندهنده وقوع آلایش ماگمایی در مذاب سازنده این سنگهاست. کاربرد روشهای دمافشارسنجی گوناگون برای کلینوپیروکسن و آمفیبول سنگهای آذرین درونیِ خونی نشاندهنده دمای تبلور نزدیک به 1150 درجه سانتیگراد برای کلینوپیروکسن و بازه فشاری برابربا 7-8 کیلوبار و بازه دمایی نزدیک به 900 تا 950 درجه سانتیگراد برای آمفیبول است. برپایه نتایج دما- فشارسنجی فنوکریستهای کلینوپیروکسن و آمفیبول و نیز شیمی آنها، مذاب سازنده این سنگها در پی ذوب پوسته قارهای در منطقه انارک و بهدنبال ماگماتیسم مرتبط با وقایع فرورانش نئوتتیس به زیر صفحه ایرانمرکزی در ائوسن پدید آمده است.
موضوع مقاله:
پترولوژی دریافت: 1399/5/14 | پذیرش: 1399/12/2 | انتشار: 1399/12/10