جلد 9، شماره 2 - ( پاییز و زمستان 1402 )                   جلد 9 شماره 2 صفحات 76-47 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Besharati P, Kananian A, Sepidbar F. Pyroxene chemistry of xenoliths related to volcanic rocks in the Eslamieh Peninsula (Saray volcano): Implications for geothermobarometry and tectonic setting. KJES 2024; 9 (2) :47-76
URL: http://gnf.khu.ac.ir/article-1-2796-fa.html
بشارتی پویا، کنعانیان علی، سپیدبر فاطمه. شیمی کانی پیروکسن در زینولیت‌های سنگ‌های آتشفشانی شبه‌جزیره اسلامی (آتشفشان سارای): شواهدی از ژئوترموبارومتری و محیط تکتونیکی تشکیل آنها. علوم زمین خوارزمی. 1402; 9 (2) :47-76

URL: http://gnf.khu.ac.ir/article-1-2796-fa.html


1- دانشگاه تهران
2- دانشگاه تهران ، kananian@ut.ac.ir
3- دانشگاه فردوسی مشهد
چکیده:   (999 مشاهده)
سنگ­‌های آتشفشانی اولتراپتاسیک شبه جزیره اسلامی (آتشفشان سارای) در شمال غرب کمربند ماگمایی ارومیه- دختر واقع شده­اند. گدازه­ های فونولیتی حاوی زینولیت، بخش قابل ملاحظه ­ای از سنگ­ های آتشفشانی ناحیه را دربرمی­ گیرند. انواع زینولیت در این سنگ­ ها به دو گروه زینولیت­ هایی با ترکیب معادل بازالت و تراکی ­آندزیت قابل تقسیم­ اند. فنولیت­ ها و هر دو نوع زینولیت، غنی­ شدگیLREE  و الگوی کمابیش مسطحHREE  در کنار بی­ هنجاری منفی Nb، Ta، Eu و Ti و بی ­هنجاری مثبت Rb، Ba، Th و  K نشان می­ دهند. این نمونه ­ها همگی ماهیت کالک ­آلکالن پتاسیم بالا دارند و در یک محیط کمان آتشفشانی پس از برخورد شکل گرفته ­اند. کلینوپیروکسن ­های فنولیت­ های میزبان در فشار متوسط تا بالا (6 تا 15 کیلوبار) و دمای 1200 تا 1300 درجه سانتی­ گراد متبلور شده ­اند در حالی که کلینوپیروکسن­ ها در زینولیت­ های بازالتی در فشار 2 تا 5 کیلوبار، دمای 1100 تا 1150 درجه سانتی­ گراد و در زینولیت ­های تراکی ­آندزیتی در فشار 6 تا 10 کیلوبار و دمای 1150 تا 1200 درجه سانتی­ گراد متبلور شده­ اند. به عبارتی دما و فشار تبلور دیوپسید در زینولیت ­ها کمتر از سنگ میزبان فنولیتی آنها است و لذا با توجه به عدم وجود شواهدی چون ذوب شدگی، انحلال، حضور زینوکریست و یا تجمع ریزبلور­ها در مرز کانی­ ها و محل تماس زینولیت و ماگمای میزبان، به نظر می ­رسد که زینولیت­ ها در مسیر صعود ماگما، از دیواره­ ها جدا و توسط ماگما به سطح منتقل شده باشند.
متن کامل [PDF 4865 kb]   (351 دریافت)    
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی | موضوع مقاله: پترولوژی
دریافت: 1400/10/8 | پذیرش: 1401/12/7 | انتشار: 1402/10/20

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به علوم زمین خوارزمی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Kharazmi Journal of Earth Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb