کاربران عمومی فقط به فهرست مقالات منتشر شده دسترسی دارند.
۵ نتیجه برای موضوع مقاله:
رضا زارعی سهامیه، ناهید ناصری، محمدرضا امامی میبدی، احمد احمدی خلجی،
جلد ۴، شماره ۱ - ( بهار و تابستان ۱۳۹۷ )
چکیده
توده نفوذی شمال کوه شاه پسند، به سن ائوسن پسین - الیگوسن در شمال غرب ساوه واقع شده است. ترکیب شیمیایی سنگهای نفوذی شمال کوه شاه پسند نشان دهنده ترکیب متنوعی ازسنگ های گابرو دیوریت، دیوریت، مونزونیت، کوارتز مونزونیت، گرانودیوریت وگرانیت است. سنگ های ذکر شده دارای بافت گرانولار، اینترگرانولار، پورفیروئیدی و پوئیکلیتیک هستند. پلاژیوکلاز، پیروکسن، آمفیبول، بیوتیت، فلدسپارپتاسیم و کوارتز از جمله کانیهای اصلی وکانیهای فرعی شامل زیرکن، آپاتیت، اسفن و کانیهای کدر میباشند. توده نفوذی مورد مطالعه با توده نفوذی سیلیجرد واقع در شمال غرب ساوه به لحاظ ژئوشیمیایی، جایگاه تکتونیکی و منشأ مقایسه شده است. نمودارهای عنکبوتی، غنی شدگی اندکی از LREE نسبت بهHREE و نیز بالا بودن مختصری عناصر ناسازگارLIL نسبت به عناصر سازگار HFS را نشان می دهد. ناهنجاری منفی Nb، Ti، P بیانگر وابستگی این توده ها به مناطق فرورانش است. داده های ژئوشیمیایی سنگ کل این توده پیشنهاد می کند که ماگمای والد تشکیل دهنده سنگ های نفوذی مورد مطالعه احتمالا ناشی از تفریق بلوری ماگمای بازالتی در مخازن ماگمایی است که آلایش اندکی با پوسته قاره ای حاصل نموده است. تجزیه نقطه ای انجام شده بر روی کانیهای پلاژیوکلاز، بیوتیت و پیروکسن مربوط به نمونه های سنگ های گرانودیوریتی و گابرودیوریتی توده نفوذی شمال کوه شاه پسند نشان می دهد که ترکیب پلاژیوکلاز درنمونه های گرانودیوریتی از الیگوکلاز تا آندزین ودر نمونه های گابرودیوریتی از آندزین تا بیتونیت متغیر است. تجزیه نقطه ای انجام شده بر روی کانی پیروکسن بیانگر وجود دو نوع پیروکسن(ارتوپیروکسن با ترکیب هیپرستن و کلینوپیروکسن با ترکیب اوژیت – دیوپسید) در نمونه های گابرودیوریتی می باشد، در حالیکه نمونه های گرانودیوریتی فاقد ارتوپیروکسن بوده و فقط کلینوپیروکسن با ترکیب اوژیت – دیوپسید قابل مشاهده است. بر اساس نتایج زمین - دما فشارسنجی، دمای تعادل پیروکسنها در زمان جایگزینی توده نفوذی حدود ۸۰۰ تا ۹۷۰درجه سانتیگراد و فشار جایگزینی حدود۷ تا ۸ کیلوبار تخمین زده می شود.
سارا موسوی، سیدوحید شاهرخی، رضا زارعی سهامیه،
جلد ۶، شماره ۲ - ( پاییز و زمستان ۱۳۹۹ )
چکیده
ناحیۀ زمانآباد در جنوب استان همدان واقع شده است و به زون ماگمائی-دگرگونی سنندج-سیرجان تعلق دارد. واحدهای سنگی موجود شامل اسلیت، فیلیت، شیستهای آندالوزیت-گارنتدار، شیستهای سیلیمانیتدار، هورنفلس، واحد پگماتیتی و آبرفتهای عهد حاضر است. مهمترین واحد زمینشناسی موجود تودۀ گرانیتوئیدی الوند به سن ژوراسیک میانی است. حضور تورمالینهای با چندرنگی قهوهای-سبز و تورمالینهای خودشکل آبیرنگ احتمالاً از نوع ایندیکولیت از مشخصات بارز تورمالینهای ناحیۀ زمانآباد هستند. بر اساس آنالیز الکترونمیکروپروب انجام شده روی کانی تورمالین و بهکمک نمودارهای مختلف میتوان گفت که تورمالین موجود در پگماتیتهای گرانیتی از نوع شورل و تعداد اندکی نیز از نوع فوئیتیت بوده است، ضمناً تورمالینهای موجود در پگماتیت هورنفلسها از نوع شورل و تعدادی نیز تمایل به قطب دراویت دارند. بر اساس پژوهشهای انجام شده تورمالین موجود در پگماتیتهای گرانیتی از نوع قلیائی و جایگاه خالی و تورمالین موجود در پگماتیتهای هورنفلسها از نوع قلیائی هستند. ویژگیهای متعدد تورمالین متعلق به پگماتیتهای گرانیتی از قبیل خودشکلی، وجود نداشتن زونبندی شیمیائی، زیاد بودن مقدار Al و Fe/Fe+Mg، نقصان در جایگاه X تورمالینها و وجود سنگ میزبان گرانیتوئیدی فقیر از Li و پگماتیت و آپلیتهای وابسته به آن حاکی از ماگمایی بودن آنها است. همچنین قلیائی بودن، نبود نقصان در جایگاه X، مقدار بالای منیزیوم، پائین بودن مقدار Al و Fe/Fe+Mg در تورمالین موجود در پگماتیت هورنفلسها و وجود سنگ میزبان از نوع متاپلیتهای فقیر از Ca، متاپسامیتها و سنگهای کوارتز-تورمالینی نشاندهندۀ گرمابی بودن این مجموعه است.
صمد بهنام، محمد ابراهیمی، محسن موذن، رباب حاجی علی اوغلی، معصومه زارع شولی،
جلد ۷، شماره ۱ - ( بهار و تابستان ۱۴۰۰ )
چکیده
توده نفوذی کوه ارغون در جنوب غرب ماهنشان قرار دارد و در سنگهای دگرگونی پرکامبرین نفوذ کرده است. منطقه مورد بررسی بخشی از پهنه ایران مرکزی است. از نظر سنگشناسی ترکیب اصلی این توده گابرو بوده و دارای ترکیب کانیشناسی پلاژیوکلاز، پیروکسن و هورنبلند و کانیهای کدر است. بر مبنای ترکیب ژئوشیمیایی این توده، دارای سرشت کالکوآلکالن میباشد. الگوی REE بهنجار شده به کندریت سنگهای مورد مطالعه، غنیشدگی LREEs نسبت به HREEs نشان میدهند. تهیشدگی از عناصر Nb و Ti در نمودارهای عنکبوتی بهنجار شده به کندریت این سنگها مشاهده میشود که از ویژگیهای ماگماهای کمان آتشفشانی (کمان آتشفشانی حاشیه فعال قاره و جزایر قوسی) است. در ضمن غنیشدگی LILEs و تهیشدگی از عناصر با شدت میدان بالا نشان دهنده ماگماهای مناطق قوس فرورانشاند. همچنین نمودارهای تعیین خاستگاه زمینساختی، ویژگیهای شاخص جزایر قوسی و حاشیه فعال قاره را نشان میدهند. بررسی نمودارهای عنکبوتی، نشان دهنده دخالت سیالات فرورانش درتکوین ماگمای مولد سنگهای مورد مطالعه است. مقایسه توده نفوذی گابرویی مورد مطالعه با توده نفوذی شمال تخت سلیمان و گرانیت آقدره بیانگر وجود برخی شباهتها در ویژگیهای ژئوشیمیایی این تودهها میباشد.
آقای عباداله طولابی نژاد، دکتر احمد احمدی خلجی، دکتر محمد ابراهیمی، دکتر حبیب بیابانگرد، دکتر رسول اسمعیلی،
جلد ۷، شماره ۱ - ( بهار و تابستان ۱۴۰۰ )
چکیده
توده گرانیتوئیدی استند در جنوب غرب بیرجند، در حاشیهی شرقی بلوک لوت، در مجاورت گسل نه غربی قرار دارد و شاخههایی از این گسل، این توده نفوذی و سنگهای پیرامون آن را قطع کردهاند. ترکیب سنگشناسی آن شامل: تونالیت، گرانودیوریت و گرانیت (مونزو و سینوگرانیت) و کانیهای آن کوارتز، پلاژیوکلاز، میکروکلین، ارتوز، بیوتیت، موسکوویت و گارنت میباشند. گرانیتوئید استند ماهیت کالکآلکالن پتاسیم بالا، پرآلومینوس و نوع S دارد که از یک منشأ متاگریوکی فقیر از رس حاصل شده است. روند یکنواخت و هماهنگ نمونهها در نمودارهای عناصر خاکی نادر و عنکبوتی بهنجار شده با کندریت و گوشته بالایی نشان از رابطه ژنتیکی و منشأ مشترک آنها با یکدیگر و غنیشدگی از عناصر LREE Th, U, K, La, و Pb و تهیشدگی از عناصر HREE Nb, Ti, Sr, و P بازتابی از نقش پوسته قارهای و مذابهای مشتق شده از پوسته میباشد. سنگهای این توده نفوذی در یک محیط زمینساختی پسابرخوردی در یک کمان قارهای برخوردی عادی، بر اثر فرآیند ذوب بخشی در پوسته بالایی تکوین یافتهاند. شواهد ژئوشیمیایی نشان میدهند که این توده نفوذی صرفاً از متشکله پوستهای و بدون دخالت گوشته، در اثر آبزدایی بیوتیت حاصل شده است و علاوه بر آن گرمای ناشی از مناطق برشی و برخوردی نیز میتوانسته در ذوب بخشی رسوبات منشأ آن نقش داشته باشند. نمودارهای تعیین فشار بخارآب و دما به ترتیب عمق kbar ۵ ≥ و دمای °C۸۰۰- ۷۵۰ برای واحدهای توده گرانیتوئیدی و °C۸۵۰ -۸۳۰ برای برونبومهای آن نمایش میدهند.
خانم مریم سوری، دکتر احمد احمدی خلجی، دکتر جیامین وانگ، دکتر رسول اسمعیلی، دکتر محمد ابراهیمی،
جلد ۸، شماره ۲ - ( پاییز و زمستان ۱۴۰۱ )
چکیده
آمفیبولیتها بخشی از سنگهای دگرگونی کمربند افیولیتی مکران شمالی را تشکیل میدهند که به دو صورت جهتیافته و تودهای یافت میشوند. براساس کانیهای شاخص، این سنگها شامل آمفیبولیت، گارنت-پیروکسن آمفیبولیت و اپیدوت-گارنت آمفیبولیت هستند. کانیهای اصلی تشکیلدهنده آنها شامل آمفیبول، گارنت، پلاژیوکلاز، پیروکسن، اپیدوت، کوارتز و اسفن میباشد. براساس شیمی کانی، آمفیبول در این سنگها از نوع کلسیک بوده و عمدتا ترکیبی در محدودهی مگنزیو تا فروهورنبلند دارد. محاسبات تعیین دما -فشار آمفیبولها، فشار kbar۷ ≤ (kbar ۴-۶) و گستره دمایی ۸۰۰-۷۵۰ درجه سانتیگراد را نشان میدهند. بدین ترتیب بررسیهای زمین دما - فشارسنجی این کانی نشان میدهد که آمفیبولیتهای مکران در رخسارههای دگرگونی دمای بالا و فشار کم تا متوسط (دگرگونی نوع آبوکوما) دگرگون شدهاند.