این پژوهش برای بررسی خطر زمین‌لرزه در استان کرمان، با به‌کارگیری سامانه اطلاعات جغرافیایی
[۱] و به‌کمک روش منطق
[۲] فازی انجام گرفته است. نخست، معیارهای لازم مانند گسل‌های جنبا، زمین‌لرزه‌های تاریخی، پیش‌دستگاهی و دستگاهی، سازوکار زمین‌لرزه‌های دستگاهی، زمین‌ریخت‌شناسی (ارتفاع و شیب)، استحکام مواد بستری و زمین‌ساخت
[۳] جنبا در گستره استان کرمان و هم‌چنین زیرمعیارهای آن‌هاکه در پهنه‌بندی خطرزمین‌لرزه دخیل بوده‌اند، بررسی و ارزیابی شده و به لایه‌های اطلاعاتی در محیط سامانه اطلاعات جغرافیایی تبدیل گردیدند. اولویت زیرمعیارهایی چون درازا، سازوکار و جنبش گسل و هم‌چنین بزرگا و ژرفای زمین‌لرزه‌ها برای نخستین بار، درتهیه نقشه پهنه‌بندی خطر زمین‌لرزه توسط روش فازی رعایت شده است. کاربرد منطق فازی در برآورد خطر زمین‌لرزه، یعنی، وزن‌دهی لایه‌های اطلاعاتی و اولویت‌دهی به آن‌ها، به‌کمک روش منطق فازی و به‌کارگیری نرم‌افزار‌های
ArcGIS و
Expert Choice صورت گرفت. در پایان، لایه‌های اطلاعاتی به‌دست آمده در محیط نرم‌افزار
ArcGIS هم‌آمیخت شده و گستره‌های گوناگون استان از دیدگاه خطر زمین‌لرزه، در نقشه پهنه‌بندی خطر زمین‌لرزه استان کرمان به گستره‌هایی با خطر لرزه‌ای خیلی زیاد (نوار کوه‌بنان- لکرکوه- گلباف - بم و گستره‌های بردسیر و ریگان)، گستره‌هایی با خطر متوسط (شهربابک، سیرجان و رفسنجان) تا گستره‌های کم‌خطر (باختر استان، لوت و جازموریان) دسته‌بندی شدند.
[۱] Geographical Information System (GIS)
