نشریه علوم زمین خوارزمی

توده گرانیتوئیدی ابراهیم عطار در شمال غربی ایران و جنوب غربی شهرستان قروه واقع شده است. سنگ‌های این توده عمدتاً دارای بافت گرانولار، پگماتیتی، گرافیک و پرتیتی ‌می‌باشند. کانی‌های اصلی این سنگ‌ها شامل: کوارتز، آلکالی‌فلدسپار، پلاژیوکلاز ، مسکوویت و بیوتیت می‌باشد و از کانی‌های فرعی نیز ‌می‌توان به بریل و گارنت اشاره کرد. این سنگ‌ها در گروه گرانیت­های دو میکا طبقه­بندی می­شوند که دارای ترکیب پرآلومین تا شدیداً پرآلومین هستند. الگوی نرمالیز شده به کندریت گرانیتوئید ابراهیم عطار، آنومالی شدید Eu همراه با اثرات تتراد را نشان می­دهد. اثر تتراد نوع M به عنوان یک ویژگی ژئوشیمیایی که ‌می‌تواند نشان­دهنده مراحل پایانی تکامل ماگمای گرانیتی همراه با اثر متقابل سیالات همزیست باشد، در سنگ­های مورد مطالعه به وضوح قابل مشاهده است. ارتباط اثر تتراد با نسبت‌های عناصر کمیاب ثابت ‌می‌کند که اثر تتراد به موازات تکامل ماگمای گرانیتی توسعه ‌می‌یابد. به طور کلی رفتار عناصر کمیاب و دوقلوهای ژئوشیمیایی در سنگ‌های مورد مطالعه، نشان دهنده تفاوت این سنگ‌ها با گرانیت­های متداول است. بررسی نسبت­های عناصر کمیاب، به خصوص دوقلوهای ژئوشیمیایی نشان دهنده رفتار non-CHARAC از این عناصر ‌می‌باشد که ممکن است مربوط به برهم­کنش مذاب با سیالات همزیست غنی از عناصری مانند F در مراحل پایانی تبلور ماگمایی باشد.