BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
URL: http://gnf.khu.ac.ir/article-1-2579-fa.html
نفوذیهای حلقه مانند آلکالی سینیت-سینیتهای شمال و غرب سردشت به سن ائوسن-میوسن در زون سنندج-سیرجان رخنمون دارند. ترکیبهایی که به‌سمت سینیت پیش میروند در بخش مرکزی که رخنمونهای بزرگی از آپینیت-گابرو هستند قرار دارند. شواهد صحرایی و میکروسکوپی نشان‌گر آمیختگی ماگمایی بین آلکالی سینیتها و آپینیت-گابروها، برای ایجاد بخشهای حدواسط سینیتی در برخی رخنمونها است. بخشهای روشن اساساً از آلکالی فلدسپار به‌صورت پرتیتی تشکیل شدهاند. آنکلاوها در سینیتها از الیوین، کلینوپیروکسن، پلاژیوکلاز و آمفیبول همرا با کمی کانیهای کدر و آپاتیت تشکیل شدهاند. بافتهای اصلی، دانهای و ورقه‌ورقهای هیپرسولوس[1] هستند. بالا بودن نسبتهای عناصر n(La/Sm) و n(La/Yb)، زیاد بودن مقادیر K، Rb و کم‌تر Ba و فقیر بودن مقادیر Hf،Nb ، Zr و Ta نشان‌گر دخالت یک محیط مرتبط با قوس برای تشکیل این سنگها است. نفوذیهای بررسی شده در نتیجه ذوب‌بخشی قاعدۀ پوسته قارهای یک جزیر قوسی نیمهبالغ-بالغ تکامل یافتهاند. گرادیان زمین گرمایی در قاعده پوسته قارهای این جزایر قوسی تکامل یافته باید بالا بوده باشد. در نتیجه با تزریق مذابهای مافیک آب‌دار، ذوب گسترده رخ داده و نهایتاً آلکالی سینیتها تشکیل شدهاند. این شرایط تکتونوماگمایی به‌وسیله رخنمونهای بزرگ مقیاس حلقهای شکل این نفوذیها و آنکلاوهای مافیک گرانولار تأیید میشوند. در نهایت فرورانش بخشی از پوسته اقیانوس نئوتتیس به زیر بخش دیگر این پوسته، منجر به ایجاد جزیره قوسی نابالغ سردشت شد و با گذر زمان تا الیگوسن، این جزیره قوسی تکامل یافت. در نتیجه تداوم این فرورانش، انواع سنگهای رخنمون یافته در اطراف سردشت تشکیل شدهاند
دریافت: 1395/11/7 | پذیرش: 1396/9/20 | انتشار: 1396/10/5
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
