در حدفاصل شهرهای داران و الیگودرز و نزدیکی روستای دره ساری در بخشهای میانی پهنه ساختاری سنندج-سیرجان مجموعهای از سنگهای متاپلیتی با سن ژوراسیک تا کرتاسه آغازین رخنمون دارند که بر اساس شواهد صحرایی و بررسیهای پتروگرافی شامل 5 دسته اسلیت، فیلیت، مسکویت بیوتیت شیست، گارنت شیست و استروتید شیست هستند. گارنت غنی از آلماندن، پلاژیوکلاز غنی از آلبیت، میکاهای سیاه از نوع آنیت و سیدروفیلیت، میکاهای سفید با عضو غالب انتهایی مسکویت و کلریت از نوع رپیدولیت از کانیهای این متاپلیتها هستند. واکنشهای صورت گرفته در این سنگها سبب کاهش میزان کلریت و مسکویت و تشکیل کانیهایی مانند گارنت، بیوتیت و استروتید طی پیشرفت دگرگونی بوده است. شیمی کانیهایی مثل گارنت نشاندهندۀ دگرگونی پیشرونده در این سنگها همراه با همگن شدن نسبی آنها است. وجود کلریت ثانویه در این سنگها بیانگر برخاست این سنگها و رخداد دگرگونی برگشتی تا رخساره شیست سبز است. بر مبنای شیمی کانیهایی مانند گارنت، بیوتیت، مسکویت و کلریت و بررسی ترمودینامیکی و مینرال شیمیایی این سنگها، نقطه اوج دگرگونی دمایی حدود °630 و فشاری معادل 5/6 کیلوبار دارا است. مجموعه دادههای ترموبارومتری بیانکنندۀ دگرگون شدن این سنگها در مسیر دگرگونیهای تیپ باروین یا کوهزایی و با گذر از رخسارۀ شیست سبز تا آمفیبولیت میانی صورت پذیرفته است.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |