شجاعی ئه سرین، رهگشای محمد، ویسی نیا ایوب، منصف ایمان. ژئوشیمی و پتروژنز گدازۀ بالشی و دایکهای هاصفحهای مجموعۀ افیولیتی کامیاران (شمال غرب ایران). علوم زمین خوارزمی. 1400; 7 (1) :121-150
URL: http://gnf.khu.ac.ir/article-1-2761-fa.html
1- دانشگاه شهید بهشتی، دانشکدۀ علوم زمین، گروه زمینشناسی معدنی و آب،
2- دانشگاه شهید بهشتی، دانشکدۀ علوم زمین، گروه زمینشناسی معدنی و آب، ، m-rahgoshay@sbu.ac.ir
3- دانشگاه تحصیلات تکمیلی علوم پایه زنجان، دانشکده علوم زمین
چکیده: (1179 مشاهده)
افیولیت کامیاران، با سن کرتاسهی فوقانی، بخشی از افیولیت های مزوزوئیک ایران است که در جنوب غرب رانندگی اصلی زاگرس رخنمون پیدا کرده است. این افیولیت از شمالشرق توسط سنگهای دگرگونی زون سنندج-سیرجان و از سمت جنوبغرب توسط سنگ آهکهای بیستون، رادیولاریتهای کرمانشاه و کمربند چین خورده-رانندگی زاگرس احاطه شده است. افیولیت کامیاران از توالیهای گوشتهای و پوستهای تشکیل یافتهاند. سکانس پوستهای از گدازههای بالشی به همراه دایکهای صفحهای و گدازههای جریانی تشکیل شده است. آنومالی مثبت عناصرLILE به همراه تهی شدگی از HFSE خصوصیات سری تولنیتی بازالتهای جزایر قوسی را نشان میدهند. دایکهای ورقهای از نظر ویژگیهای ژئوشیمیایی از دو روند متفاوت پیروی میکنند. دایکهای ورقهای نوع اول و گدازههای بالشی و جریانی از نظر روند کلی عناصر نادر خاکی الگوهای مشابه با روندهای این عناصر در مورب غنی شده را نشان میدهند. افزون بر این، آنومالی مثبت عناصر نادر خاکی سبک و لیتوفیل بزرگ یون به همراه تهیشدگی از عناصر با شدت میدان بالا نشان دهنده گرایش کالکآلکالن و محیط تشکیل مرتبط با فرورانش این سنگها است. این در حالی است که دایکهای داسیتی با الگوی عناصر نادر خاکی مسطح و غنیشدگی در عناصر لیتوفیل بزرگ یون و تهیشدگی در عناصر با شدت میدان بالا در گروه سنگهای تولئیتی جزایر قوسی قرار میگیرند. تشابه نسبتهای عنصری در تمام نمونههای مورد مطالعه دلیلی بر هم منشأ بودن ماگمای سازنده ی سنگهای مورد مطالعه است. براساس بررسیهای ژئوشیمیایی، محیط تشکیل سنگهای سازندهی افیولیت کامیاران مرتبط با فرورانش درون اقیانوسی است.
موضوع مقاله:
پترولوژی دریافت: 1399/5/11 | پذیرش: 1400/5/24 | انتشار: 1400/5/10